Werkhoven – Wijk bij Duurstede

28 december 2011

We hebben ons verslapen. Om half 9 zouden we ontbijten maar schrikken pas na 9 uur wakker. Goed uitgerust, dat wel. Na het ontbijt gaan we met bus 41 naar Werkhoven, het dorpje waar we gisteren zijn geëindigd. Om de tijd te doden terwijl we wachten op de bus, snuffelen we wat rond in de plaatselijke Bruna en kopen een eindejaarslot.                   Warm aangekleed, handen en oren bedekt (tenminste An), gaan we op pad. Er staat een straffe, koude wind. Het is zwaar bewolkt, een loodgrijze lucht. We slingeren door het landschap, lopen over weiland, door bos en kleinschalige veenweidegebieden. We zakken tot onze enkels weg in de modder. Even later zwiepen de takken in onze gezichten, als we over een smal bospad lopen. We zijn goed warm en blij dat we buiten zijn. In de winter heeft het landschap haar eigen karakter. Het zicht is beter dan in de andere jaargetijden, omdat er geen blad aan de bomen zit. Het licht is gedempt en heeft veel grijstinten, vooral als het bewolkt is; het land lijkt verzadigd, zompig. In het bos wordt flink gedund, de wilgen geknot. Aantrekkelijk werk, boswerk.                                                                                Net als we het Amsterdam-Rijnkanaal bereiken begint het te miezeren, dat snel overgaat in regenen. Met de capuchons op ploegen we voort. We lopen dik 6 km langs het kanaal, tot aan de Prinses Irenesluis. Het kanaal wordt druk bevaren. Vlak voor de sluizen zien we een kegelplaats, een meerplaats en een aanlegplaats om auto’s op de wal te zetten.  Langs de kant  liggen schepen zonder lading, maar ook een schip met kolen en één met verontreinigde baggerspecie.                                                                                                       Nadat we het kanaal zijn overgestoken, lopen we over de Zomerdijk naar Wijk bij Duurstede. Bij Slot Duurstede, uitgebaat door een pachter die feesten en trouwpartijen organiseert, lopen we het stadje in. Het is een leuke route, die we gisteren niet hebben ontdekt. Op het eind gaan we door een lage, overkluiste steeg.                                                We drinken koffie in een bar. ’s Avonds eten en drinken we in De Engel. Terug op onze kamer kijken we naar “Home Alone”, het toppunt van flauwekul en An valt dan ook spontaan in slaap.

Wijk bij Duurstede – Leersum