OUDEWATER – DORDRECHT

Oudewater – Schoonhoven

15 juni 2021

Dinsdag zou het volgens de voorspellingen bewolkt zijn, met iets lagere temperaturen en dus een mooie dag voor de wandeling van Oudewater naar Schoonhoven. Het Floris V Pad leidt ons door een prachtig stukje Nederland. Ook vandaag kruisen we, of lopen een stuk op met, het Grote Rivierenpad (dat toen wij het liepen nog Oeverloperpad heette), het Groene Hartpad en het Pelgrimspad. Vooral dit laatste pad is wel ons hoogtepunt; we begonnen in januari 2006 met dagetappes, tot we wat verder van huis kwamen en we meerdere dagen liepen en overnachtten. Onze eerste overnachting was bij mensen in Vught, het adres stond achter in het boekje. De kinderen waren de deur uit, het huis aan de grote kant voor hen beiden, dus besloten ze de oorspronkelijke kinderkamers te verhuren aan wandelaars en fietsers. Ontbijt in de woonkamer inbegrepen. Bij aankomst werden we verwelkomd met een kopje thee in de woonkamer, zodat ze konden peilen welk vlees ze in de kuip hadden. Een bijzondere ervaring, zeker voor Hans, die daar niet zo van houdt. Door de jaren heen en heel wat ervaringen verder, is het iets geworden wat er bij hoort en vaak heel gezellig is. We zijn zelfs lid geworden van ‘Vrienden op de Fiets’ en ervaren dat als erg prettig, je hebt toch een gezamenlijke interesse, buiten zijn in de natuur, en dat schept een band. Ooit waren we na een dag lopen in de regen zo moe toen we aankwamen, dat wij tijdens het verplichte kopje thee, luisterend naar het eindeloze gebabbel van onze gastvrouw op hoge leeftijd, in slaap sukkelden. Zij heeft er hopelijk niets van gemerkt. Aangekomen in Visé stopten we en pas een jaar of wat later vervolgden we onze camino, door België en Frankrijk, waar we in Vezelay in de kathedraal ‘s morgens om 7 uur voor het altaar stonden om op onze tocht naar Compostela gezegend te worden. We liepen nu iedere keer zo’n 2 tot 3 weken. In 2017 staken we de Pyreneeën over Spanje in en in 2018 liepen we het laatste deel van Logroño naar Santiago de Compostela in één keer en liepen we zelfs nog door naar Fisterra en Muxia. Een prachtige tocht met mooie herinneringen en ontmoetingen.

Maar goed, vandaag rijden we dus naar het Stationsplein in Schoonhoven, waar we de auto voor de bibliotheek achterlaten en de buurtbus nemen naar Oudewater. Het pad blijkt niet over de Tiendweg te lopen, maar over een jaagpad, waar het gras zeker 2 kontjes hoog staat, langs de Hollandse IJssel, een smal en tamelijk onbeduidend kanaal. De rood/wit aanwijzing ontbreekt, maar de GPS geeft aan dat we goed gaan.

Tot Hekendorp, vlak voor Boven Haastrecht, lopen we in een rechte lijn langs het kanaal, dat we in Hekendorp over de gloednieuwe stalen brug, een replica van een brug in Haastrecht, oversteken. We lopen naar de Tiendweg met rechts en links weilanden. De sloten staan haaks op de Tiendweg. Een bord vertelt dat de boer klimaatvriendelijk bezig is. Hij injecteert water en gier, zodat het grondwaterspiegel hoog blijft en de grasopbrengst groter. Het aantal vrijlopende koeien is schaars en het aantal weidevogels is laag.

Uiteraard zijn ze tegen de komst van windmolens, daarvoor begrip, maar de onzichtbare, alles vernietigende stikstofuitstoot wordt onder het grastapijt geveegd. Alles draait om geld, sommige boeren zijn waarschijnlijk nu al aan het tellen hoeveel ze kunnen vangen voor de verkoop van hun grond voor zo’n molen, om vervolgens te kunnen gaan rentenieren. Aan het eind van de Tiendweg slaan we af en volgen over een asfaltweg met veel fietsers het water naar Vlist, waar we bij Kees en Lenie in hun tuin met fruitbomen aan het water onze middagsnack nemen. Ruim een jaar terug zaten we hier ook al eens.

In de verte ligt het zilverstadje Schoonhoven met op de voorgrond de molen Bonrepas. Op zoek naar koffie en thee lopen we het stadje in en pakken een terrasje. Een mooie wandeling met volop zon.

Schoonhoven – Nieuw Lekkerland

23 juni 2021

Vandaag Schoonloo – Nieuw Lekkerland, de 7e etappe van het Floris V pad. Eigenlijk kunnen we kort zijn over deze etappe, saai en vervelend. Het hoogtepunt was misschien wel het oversteken van de Lek met de pont, heen en weer, want we smokkelen geen meter en gaan dus eerst terug naar het centrum van Schoonhoven, waar we vorige keer gestopt zijn. Als compensatie voor deze extra meters lopen, belonen we ons zelf met koffie en gebak. Weer terug aan de overkant volgen we de Ventweg langs de Veersedijk. Ter hoogte van Nieuwpoort steken we de provinciale weg over en wandelen over de groenstrook langs de Tiendweg richting Groot Ammers, met links de weg en rechts bedrijventerreinen. Het pad gaat verder over de winterdijk van de Lek, het spannendste stuk van vandaag. Riet en gras reikt tot aan ons middel, onze schoenen worden zeiknat. Omdat het de afgelopen dagen flink geregend heeft is de grond namelijk zompig. Libelles, het favoriete voedsel van de boomvalk, vliegen verstoord in grote getale voor ons weg.

We maken een praatje met 2 wandelaars van onze leeftijd die het Floris V pad in tegenovergestelde richting lopen, zij begonnen in Bergen op Zoom. Ze kamperen in Nieuw Lekkerland en lopen nu terug naar hun fiets bij de pont. Eenmaal op de Tiendweg wordt het pad echt eentonig, lange smalle kavels met rechts en links sloten die haaks op de Tiendweg staan. We verlaten de Tiendweg voor een ommetje door het weiland naar de Middenpolderweg. Het weiland is droog, zelfs na de hevige regenval van de afgelopen dagen. Het eiwitrijke Engelse raaigras is al gemaaid. Af en toe staan er wat verdwaalde koeien op het land. We verlangen naar het einde van deze etappe, we hebben last van onze kwaaltjes, pijntjes en een te korte nachtrust.

Na Streefkerk stuiten we op 3 fraaie molens. Als we Nieuw Lekkerland inlopen is duidelijk te zien dat we hier in de bible-belt zijn. De gelovigen hebben hun eigen dresscode, de kinderen zijn keurig gekleed en raambiljetten vertellen ons dat Jezus leeft. De laatste meters denk ik na waarom en voor wie mensen door hun geloof zich zoveel ontzeggen. Het antwoord moet ik jullie schuldig blijven.

Nieuw Lekkerland – Sliedrecht (Baanhoek)

17 september 2021

De auto parkeren we in Sliedrecht, bij station Baanhoek, voor de 8e etappe van het Floris V-pad. Met bus 491 rijden we naar Alblasserdam en bus 489 zet ons af in Nieuw Lekkerland. We stappen iets te vroeg uit en gaan op zoek naar de Tiendweg, die achter het dorp ligt en de scheiding is tussen stad en land. Via de Boezemkade lopen we de Lekdijk langs de Lek op.

Na de dijk lopen we Kinderdijk in. Als soldaten staan de molens in het gelid. Gedrild doen ze hun werk, ze maken het land, dat enkele meters onder NAP ligt, droog. De molens van Kinderdijk zijn werelderfgoed, druk bezocht, vooral door Chinezen. Maar dat was vóór Corona, nu is het relatief stil, alhoewel er op deze mooie dag toch wel aardig wat mensen wandelen en fietsen.  Gelukkig zijn het fiets- en wandelpad grotendeels gescheiden. Eén stuk is ingericht als natuurpad, links en rechts hoog opgeschoten riet en op de bodem schorssnippers. Dé natuurbeleving van de buitenlandse toerist. De museummolens laten we links liggen, daarvoor hebben we vandaag geen tijd.

Na de Wipwatermolen zijn we weer alleen, op de grasdijk langs de Nieuwe Waterschap. Een zwaar, oneffen traject, waar we regelmatig zwikken en over hekken moeten klimmen. We blijven in de polder lopen. Het is een mooie nazomerdag en we kleuren zelfs nog lekker bij. Het laatste stuk gaat door het Alblasserbos, aangelegd door Staatsbosbeheer na de ruilverkaveling. Maaknatuur, recht toe, recht aan, overzichtelijk verkaveld.

Kort na het bos steken we de Rijksweg en de Betuwelijn over en wandelen door een nieuwe, uit de grond gestampte wijk terug naar station Baanhoek.

Sliedrecht (Baanhoek) – Dordrecht (Slangenburg)

20 september 2021

Op avontuur in de Biesbosch. Nou, dat hebben we het geweten. Onze armen en benen tintelen nog steeds. Het begon allemaal zo gemoedelijk. We parkeren de auto bij Baanhoek. De zon schijnt uitbundig. In korte broek en shirt met korte mouwen lopende over de fietsbrug de Merwede over. De mooie nazomer doet de teleurstellende zomer enigszins vergeten. We komen in ‘Beverland ’. De afslag naar het bezoekerscentrum Nationaal Park De Biesbosch negeren we, helaas. We worden de dijk opgestuurd en groeten de schapen.

Ons pad ligt ingeklemd tussen een recreatiegebied, achter de dijk en een langgerekt smal golfterrein en de spoorlijn. Achter het spoor de industrie, chemie, waterzuivering en vuilstort, en daar weer achter de stad. We trekken aan de oost- en zuidzijde om de stad Dordrecht heen. Na de Blauwebrug (let op, van 27 september tot 13 december afgesloten!) lopen we het weidse, open polderlandschap in. De wegen zijn geasfalteerd. Het loopt lekker, we maken flink tempo, voor ons doen uiteraard. In de polder staat een frisse wind.

Links van ons ligt een wijngaard, de druiven hangen er maar een beetje zielig bij. Na de Kop van ‘t Land verandert de wereld. Op het terras van het gezellige huiskamercafé ‘Fluitekruid’ drinken we een kop koffie, waarna we de Dordtse Biesbosch inlopen. Onverharde, modderige paden die slingeren door de slikken tussen de Nieuwe Merwede en de winterdijk. Wilgen, essen en overal staat springbalsemien, metershoog, met witte en roze bloemen en natuurlijk de zaden, die als ze rijp zijn, openspringen bij aanraking. Een vrolijk, lieflijk plaatje dus. Helaas staan er ook brandnetels, veel brandnetels, laag en hoog, en is het pad zo smal dat je ze niet kunt ontwijken.

Het is een fantastisch pad, met sporen van de bever (en een dood hert), dat we niet snel meer zullen vergeten. Langs een haventje verlaten we de slikken en lopen verderop ‘De Elzen’ in, een door Staatsbosbeheer na de ruilverkaveling aangelegd bos. We komen in een andere wereld, recht toe, recht aan met brede paden en bruggen. Wat een verschil met de wildernis van de Biesbosch. Het begint al te schemeren, het is nu 7 uur.  In dit bos wordt door de Dordtenaar gewandeld, met of zonder hond.

Wij gaan op zoek naar de bushalte, die we vinden in een foeilelijke stenen wijk, die zo schril afsteekt tegen het open polderlandschap en de groene slikken van vandaag. Bus 7 slingert door eentonige, fantasieloze, stenen en betonnen woonblokken met hier en daar verscholen een armetierig winkelcentrum voor slechts de dagelijkse boodschappen. Op het CS nemen we de trein richting Geldermalsen. Na 21 km op onze stappenteller, 5 meer dan het boekje aangeeft, zijn we terug op Baanhoek, het is al na half 9. We besluiten Project Gezond geweld aan te doen en stoppen bij De Valk in Ridderkerk. Even na 11 uur parkeren we de auto op het terrein bij ons Lage Huisje. De maan verlicht het pad naar onze bedstee, waarin we moe en voldaan inkruipen.

Dordrecht – Bergen op Zoom