Ouderkerk aan de IJssel – Capelle aan den IJssel

20 maart 2016

Van park naar natuur. Tegelijk met de explosieve naoorlogse woningbouw werden aan wat toen de randen van de oprukkende stad was, parken aangelegd met grote open waterpartijen, gazons, paden en bossages. In de parken werd steevast een speeltuin en een ruiterpad opgenomen. Later volgden de paden en toestellen voor sporters. In het begin waren de parken aangeharkt, nu blijft het oude hout liggen en worden de walkanten natuurlijk heringericht. De watersysteem worden omgeturnd tot natuurlijke verbinding-zones. De natuur de stad in. Eind vorige, begin deze eeuw werden natuurgebieden aangelegd, met natte- en droge partijen, die de oorspronkelijke verkavelingspatronen in de oude polders volgden. Daar doorheen paden over houten vlonders die aan avontuur appelleren. Hitland, gelegen aan de overzijde van de IJssel, die overgestoken kan worden met een voet- en fietsveer, is hiervan een voorbeeld. Uiteraard ontbreekt de golfbaan ook niet. De Nederlander heeft het golven omarmd en loopt wekelijks een of meer rondjes in weer en wind. Je kan en mag niet achterblijven. Als we de weg oversteken lopen we langs lintbebouwing. Overal zie je de stad. Je hoort de metro en het autoverkeer op de provinciale weg. De natuur ontluikt. De bomen en heesters lopen uit. De krokussen staan in bloei. De vogels bouwen hun nest.

De ruimtelijke ontwerpers hebben hun best gedaan en langzaam- en snelverkeer gescheiden. Ze hebben de oorspronkelijke watergangen gehandhaafd en geprobeerd het cultuurhistorische verkavelingspatroon te behouden.  We naderen de oudere naoorlogse stad en het stadspark, Schollebos. Tussen de stenige, eentonige, soms zelfs foeilelijke bebouwing en het park liggen waterpartijen, die met typisch zestiger jaren bruggen, betonnen vloer, stalen reling, worden overbrugd. In het park is het stil, een enkele fietser een jogger, een paar verloren wandelaars en een achtergelaten winkelwagentje tezamen met de graffiti op de schuilhokjes de handtekening van de moderne verveelde mens. De meeste mensen hangen rond op de twee golfbanen. Op één daarvan staat men zelfs mannetje aan mannetje tweehoog het afslaan te oefenen. Beneden is het drukker dan boven, want daar sta je droog.

Het miezert namelijk. Jammer. Het is ook kouder dan gedacht. Helaas de handschoenen liggen thuis. We zijn slecht voorbereid op pad gegaan. Per slot van rekening was het een korte etappe, 8 kilometer slechts.

Oudekerk aan de IJssel – Capelle aan de IJssel