DAG 73, 20 april 2022
We gingen gisteravond al vroeg naar bed, de wind deed de tent flink klapperen. Later op de avond nam de wind in kracht wat af, maar dat was schijn, want in de loop van de nacht nam de wind weer in kracht toe en draaide. Eerst kwam de wind van achteren, maar nu ook van opzij. Hans valt snel in slaap, wordt af en toe wakker, draait zich om en slaapt dan verder. An daarentegen ligt lang wakker en slaapt erg weinig. Om half 7 waait het echt heel hard en de voorspellingen beloven niet veel goeds. Van het ene op het andere moment en zonder overleg, besluiten we de boel op te breken. We pakken de tassen in, rollen de slaapzakken en slaapmatjes op, pakken de 2 boxen met keukenspullen en eten in en zetten alles bij de auto. An verdwijnt de binnentent in, die is in een zucht en een scheet los en opgevouwen, maar de buitentent is een heel ander verhaal, of beter gezegd een gevecht tegen de wind. Met moeite kunnen we de drie bogen verwijderen, maar het opvouwen lukt pas als we de tent mee naar het toiletgebouw nemen, en zelfs dan valt het nog niet mee om de lucht de baas te worden. Om 9 uur, 2,5 uur later, staan we onder de douche, betalen de camping en rijden om half 10 weg. In het dorpje Cabo da Gata ontbijten we op zijn Spaans met koffie en tostadas, daar waren we wel aan toe. We rijden naar de vuurtoren, over op het laatst een spectaculaire weg.
DAG 74, 21 april 2022
Als we vanmorgen de gordijnen open doen schijnt de zon, precies zoals voorspeld. In korte broek, nieuwe Desigual rokje, trui losjes over de schouder en jasje om de middel geknoopt gaan we met bus R14 naar de binnenstad van Murcia. We stappen uit dicht bij de Rio Segura. We lopen langs de rivier en zien weer een werk van Calatrava, een mooie brug, alleen jammer dat hij zo wegroest.
DAG 75, 22 april 2022
Waar schijnt de zon? In ieder geval niet in Cuenca, ons oorspronkelijk doel. In Cuenca regent het en is het met 10 graden C koud. Madrid dan? Maar daar schijnt het te sneeuwen en zijn wegen afgesloten. We verlaten Murcia via het Condomina, een shoppingmall met een Desigual shop. Geen tasje deze keer, helaas. We rijden door naar de kustplaats Torrevieja, met als doel de Laguna de la Mata. Het natuurgebied is ingesloten door bebouwing en infrastructuur. Druk bezocht, dat wel, door overwinteraars die bij gebrek aan zon de natuur opzoeken voor een wandeling. Het geheel stelt teleur, we maken foto’s van bloemetjes, maar de zoutmeren blijven op grote afstand. Met de kijker weet Hans nog een flamingo en een aalscholver te spotten. In de auto eten we een boterham en een cracker pindakaas en bestuderen de weersapp. Boven Valencia zal dit weekend de zon schijnen.
DAG 76, 23 april 2022
El-Romero is Spaans voor rozemarijn. Toen de appartementen van Els Romers werden gebouwd, stond het land vol rozemarijn, zo vertelt de eigenaar, de zoon van de dame die ons gisteren ontving. Vandaar dat er voor de naam Els Romers werd gekozen. Niks geen Nederlandse eigenaar dus. Hij spreekt gebrekkig Engels, en neemt ons mee naar buiten naar de rozemarijnstruiken, waar hij ons een takje van geeft. Lachend zegt hij dat hij geen Nederlands spreekt. De dorpjes Peñiscola en Benicarló lopen in elkaar over en zijn eerlijk gezegd troosteloos. Structuur ontbreekt nagenoeg. We lopen over het kiezelstrand naar het centrum. De zee is onrustig, het water wordt hoog opgestuwd. We kopen een fles wijn en An scoort en passant nog een broek. Op een terrasje in de zon lunchen we.
DAG 77, 24 april 2022
We kwamen naar Peñiscola voor de zon en vandaag kregen we de zon. We ontbijten in de zon, yoghurt met aardbeien en muesli, we drinken koffie in de zon, lunchen met verse broodjes in de zon en wandelen over het strand en de boulevard van Peñiscola, in de zon.
Morgen vervolgen we onze roadtrip meer naar het noorden en trekken over de Pyreneeën. Een goed verstaander begrijpt het al, het einde van onze roadtrip nadert, alhoewel!?