Utrecht – Bunnik

20 november 2011

Vandaag lopen we door een kleine wereld. Treffender kan An het weer van deze zondag niet beschrijven. Een witte deken hangt over het land, het zicht is minder dan 50 /100 meter. We starten een nieuw pad, het Utrechtpad. Het pad begint en eindigt in Utrecht, een rondje van 162 kilometer over de Utrechtse Heuvelrug, langs rivieren en door bossen.We parkeren de auto in Bunnik bij het station en nemen de sprinter naar Utrecht CS.                                                                                                                                                       Door winkelcentrum Hoog Catherijne, langs de Mariaplaats, lopen we naar de Oude Gracht waar we de route oppakken. De markeringen zijn rood/geel. De Oude Gracht is uniek en één van de mooiste, zo niet dé mooiste gracht van Nederland. Aan weerszijden leuke, spannende en originele winkeltjes en beneden de terrassen. De gracht wordt in de zomermaanden druk bevaren. Slenterend langs de winkeltjes bereiken we het Ledig Erf. We drinken koffie bij het Louis Hartlooper Complex, een filmhuis in verstilde Jugendstill, net zoals de Tolsteegbrug tegenover het complex.                                                                       We steken het Ledig Erf over en kiezen het jaagpad langs de Kromme Rijn. Fascinerend, hoe gemakkelijk je vanuit hartje centrum, lopend door stadsnatuur, in een mum van tijd de natuur ten oosten van Utrecht kan bereiken. De Kromme Rijn stroomt tamelijk snel. We zien één kano tijdens onze tocht. De kanoër peddelt stroomopwaarts, toch gaat hij veel sneller dan wij. Hij verdwijnt in de mist. De Kromme Rijn slingert onder de randweg rond Utrecht, de Laan van Maarschalker-weerd, door, langs de Galgenwaard (FC Utrecht speelt uit) en de A27, door Amelisweerd. De bruggen zijn erg laag, je moet uitkijken dat je niet je hoofd stoot. Na de passage van de Rijksweg buigt de Kromme Rijn en het jaagpad rechtsaf. Links ligt de Uithof, het universiteitscomplex en het met een dubbele gracht omringde, grootste fort van Nederland, fort Rhijnauwen, onderdeel van de waterlinie.                        We lopen door het bos van Amelisweerd. Bij een bruggetje over de Kromme Rijn, dat voert naar Nieuw Amelisweerd, eten we onze bruine boterhammen met gerookte zalm en de warme vissoep uit de thermoskan.                                                                                                  We blijven het jaappad volgen en zien de contouren van Oud-Amelisweerd en het kasteel van Rhijnauwen, dat nu een jeugdherberg is. De mist trekt niet meer op. De lengte van de wandeling is iets meer dan 11 kilometer. We stappen flink door. Het is te fris om lang stil te staan. We leggen de in mist gehulde wereld , de late herfst, vast op de gevoelige plaat. Het levert mooie plaatjes op.

Bunnik – Werkhoven