Lettele – Borne

Lettele – Holten

26 april 2021

Het Marskramerpad brengt je in 372 km van Bad Bentheim naar Den Haag, of vice versa, zoals wij lopen. In januari 2018 startten we in Den Haag en in november 2019 liepen we onze laatste etappe, naar Lettele. Nog zo’n 120 km te gaan, maar de laatste 2 etappes gaan Duitsland in en toen kwam Corona. We besloten de resterende etappes ‘in de koelkast te zetten’ tot betere tijden zouden aanbreken. Ondertussen liepen we de diverse wandelpaden, maakten het Maaspad af en begonnen in november 2020 aan het Pieterpad, waarvan we de eerste 13 wandelingen er nu op hebben zitten. Maar Corona is er nog steeds en Duitsland heeft zijn grenzen gesloten, ook voor de wandelaars die in het Duitse deel van het grensgebied willen lopen. Alleen met een 48 uur geldige negatieve test mag je Duitsland in, dus staat het Pieterpad nu ook ‘in de koelkast’. Het mag niet, een 48 uurs test is niet echt haalbaar, en dus doen we het ook niet. De organisatoren van het Pieterpad hebben een mooie omleiding gemaakt waarbij Duitsland wordt gemeden, maar wij wachten wel totdat de grenzen weer open gaan en we de gewone route mogen lopen. Dus besloten we vorige week dan toch maar 3 of 4 etappes van het Marskramerpad te gaan lopen, van Lettele tot ergens in de buurt van Hengelo. We boeken het Fletcher Hotel in Rijssen voor 3 nachten vanaf de 17e april, we hebben er zin in. Vrijdags worden we onverwacht door  de huisarts opgeroepen voor onze 1e vaccinatie, Astra Zeneca, en An valt helaas in de prijzen. Ze krijgt verhoging en voelt zich knap ziek.  Gelukkig kunnen we de reservering omzetten naar een later tijdstip. Na 3 dagen gaat het beter en als de weersvooruitzichten goed zijn reserveren we opnieuw bij het Fletcher Hotel in Rijssen. Om 8 uur vanmorgen zitten we in de auto naar Holten. Met de trein van even na 10 uur gaan we naar Deventer en om 10:54 zitten we met de buurthuis naar Lettele. We zijn de enige passagiers en de chauffeur, een vrijwilliger voor 3 ochtenden per week, heeft wel zin in een praatje. Hij woont in Deventer. Als 5-jarig ventje verhuisden zijn ouders om gezondheidsredenen vanuit Vlaardingen naar het oosten. Hij weet nog hoe hij als kind met zijn ouders naar Rotterdam terugging toen de Lijnbaan pas was geopend, en hoe hij later Blijdorp en de Euromast bezocht en een rondvaart maakte door de havens van Rotterdam, toen nog de grootste havenstad ter wereld. In Lettele zet hij ons af bij Restaurant Koerkamp. Hier is de eigenaar met zijn vriendin druk bezig het terras in te richten, dat woensdag weer open mag, van 12 tot 18 uur. Hij vraagt of we het Marskramerpad lopen en vertelt dat het zware tijden zijn. Hij moet zich aan allerlei regeltjes houden terwijl zijn ‘gasten’ daar gewoon lak aan hebben. Als hij daar iets van zegt, wordt de sfeer er niet beter op. Hij ziet de bui al hangen, max 2 personen aan 1 tafeltje, ineens zijn er dan natuurlijk weer enorme gezinnen of huishoudens.

Als we ons hebben georiënteerd, de richting waar we naar toe moeten hebben vastgesteld, gaan we op stap. Ook al schijnt de zon onafgebroken, voelt het  toch nog fris aan. Vannacht heeft het hier nog 1 tot 2 graden gevroren. Er staat een lichte bries uit het noorden. Onze jassen hebben we achtergelaten in de auto en pas als we de eerste kilometers in de benen hebben worden we wat warmer. De GPS is dood, geen voeding, maar die hebben we niet nodig want de route is uitstekend bewegwijzerd.

De eerste kilometers voeren door het bos, daarna door het typische coulissen landschap van deze streek. Voor Okkenbroek steken we de Soestwetering, die ontspringt aan de voet van de Holterberg, over. We lopen door Okkenbroek, slechts een vlek op de kaart. Een ‘broek’ is stuk land waar veel water voorkomt, iets droger dan een moeras. Zo’n 1000 jaar geleden werd deze plek aangeduid als ‘ook een broek’, dat later werd verbasterd tot Ockenbroick, nu Okkenbroek. We lopen door het buurtschap Espelo, waar de cineast Bert Haastra is geboren. Zijn vader was hier bovenmeester. De laatste kilometers voeren weer door bos en de heidevelden van de Holterberg. Op de viersprong, waar het Pieterpad kruist met het Marskramerpad, buigen we af naar Holten, naar het station waar onze auto op ons wacht.

Onderweg is het druk, we komen heel wat Marskramers tegen, die zonder uitzondering allemaal van oost naar west lopen, en iedereen is wel in voor een praatje., Op één stel na komen ze allemaal hier uit de buurt en net als wij, verraden ze hun afkomst door hun accent. Om half 6 checken we in bij het Fletcher Hotel in Rijssen. Erg soepel zijn ze niet, 2x een 3-gangen diner en 1 lunch willen ze niet omzetten naar 3x een 2-gangen diner, omdat we al in het hotel zijn. Pfff, dan toch niet, dan gaan we gewoon weer 4 dagen los van Project Gezond.

Holten – Rijssen

27 april 2021

Vandaag de etappe van Holten naar Rijssen, goed voor 31.000 stappen op de teller. Maar eerst het ontbijt in het Fletcher Hotel Rijssen. Om half 9 mogen we ons melden voor het ontbijt, hier geen buffet, maar een bordje met 2 plakjes kaas, 2 plakjes kipfilet, een wit broodje, een bruin broodje en een croissant. De vrouw achter de tafel vraagt nors of we ei willen, gekookt of roerei. Op An’s vraagt of het een zacht gekookt ei is, antwoord ze geïrriteerd ‘hard’. Als An dan ook nog durft te vragen of er boter is ontploft ze bijna en sommeert haar nou eens even gewoon te luisteren! Vriendelijkheid lijkt hier niet echt hoog in het vaandel te staan, maar het ontbijt smaakt prima en er is ruim voldoende om de rest van de dag mee door te komen. We rijden naar Rijssen en moeten een minuut of 20 wachten op de trein naar Holten. Ondertussen razen snel- en goederentreinen langs het perron. Een groepje jongelui is baldadig en halen gevaarlijke capriolen uit op het perron. Als we in de trein zitten vertelt de jongen naast ons dat hij vandaag naar zijn vriendin in Amersfoort gaat, om de verjaardag van onze koning te vieren. Hij was een beetje geschokt over het baldadige gedrag van de jongelui en hij vertelt hoe hij vorige week zaterdag met nog 3 mensen een jongen hier van het spoor heeft gehaald die een einde aan zijn leven probeerde te maken. Dat heeft een flinke indruk op hem gemaakt, temeer omdat een neef van hem op dit traject zich ook voor een trein heeft gegooid. Een ouder echtpaar vertelt dat ze op weg zijn naar Katwijk aan Zee, naar hun dochter. Ze zijn er door Corona al 1,5 jaar niet geweest, eigenlijk een dagje te vroeg want pas vanaf morgen mag je weer met 2 mensen op bezoek, maar wat maakt het uit, er is toch niemand die zich aan de regels houdt zeggen ze. Vanaf het station van Holten lopen we terug naar de Oude Hellendoornseweg, waar we het Marskramerpad weer oppakken.

Indrukwekkend is de Canadese begraafplaats net buiten Holten, die we bezoeken. Honderden kruizen, allemaal met de ‘maple leaf’, de namen en leeftijd van de gesneuvelde soldaten. De meeste jong, begin 20, nog in de bloei van hun leven. Duizenden kilometers van huis gaven zij hun leven om ons te bevrijden van fascisten. Gaat de geschiedenis zich herhalen nu het fascisme in Nederland de kop weer opsteekt met 4 fascistische partijen in de 2e kamer na de laatste verkiezingen. Partijen zonder leden, die in hun geledingen geen democratie kennen, en die mensen op grond van afkomst en geboorte, zoals Joden, zigeuners en homofielen, uitsluiten, of die huidige fascistische leiders, zoals Erdogan en Poetin, verafgoden. Ga ik te ver? Nee, je kan je hier niet vroeg genoeg tegen verzetten. Beter ter halve gekeerd, dan ter hele gedwaald, zoals in de jaren 30 in het groot Duitse rijk. Het is niet echt druk op het pad, af en toe komen ‘marskramers’ ons tegemoet, maar er wordt wel flink gefietst.  Maar zo druk als het in de grote steden is, is het niet hier in de Achterhoek. Het is een prachtige dag en een prachtige wandeling door bos, hei, weiden, akkers en langs water.

Op de Zunasche Heide, waar de natuur wordt hersteld, worden we letterlijk omsingeld door een schaapskudde.

https://youtu.be/yGXyp7c00FU

Pas als we bij De Regge komen, die traag door het landschap meandert, wordt het drukker. Op het water wordt flink gevaren, kano’s, sup boards en elektrisch aangedreven sloepen, de mensen zijn uitgelaten en vrolijk in het oranje uitgedost. De zon schijnt en het is feest. Eén keer steken we de Regge over met een trekpontje, dat je zelf moet bedienen. Per keer mogen maximaal 6 personen op het pontje, voor ons niet zo’n probleem, maar aan de overkant loopt het aantal wachtenden fors op.

Op het punt waar de route de N347 kruist, verlaten we het pad en lopen langs de Midden Regge terug naar de Jumbo in Rijssen, waar onze auto staat geparkeerd. Pas nu zien we dat je hier maar max 2 uur mag staan. In de tuin van het Fletcher hotel toasten we met een lekker wit wijntje op de jarige Willem Alexander.

Rijssen – Borne

28 april 2021

Er wordt regen verwacht aan het eind van de dag, een laag drukgebied is in aantocht. Daarom besluiten we niet eerst de auto in Borne te zetten en terug te reizen naar Rijssen, maar te profiteren zolang het nog droog is en de auto in Rijssen te laten staan en direct op pad te gaan. Via de pelmolen Ter Horst lopen we terug langs de Midden Regge naar de onderdoorgang van de N347, waar we het pad weer oppakken. De lei van de kap van de molen wordt vervangen, alhoewel het geen echte lei is maar geteerd hout, zoals de restaurateur ons vertelt. We lopen het schitterende gebied van het Enters Reggendal in, door weilanden die de rivier omzomen.

Mooi zijn de grote populieren in één van de bochten. We missen een stukje pad omdat we niet goed wegwijs kunnen uit de aanwijzingen en de GPS, die elkaar tegenspreken, maar bij Ypelo pakken we het pad weer op en lopen via de Boven Regge in de richting van Enter en lopen via de Ganzenweg over de A1, waarop vanuit Duitsland een flinke file staat, verder over de Hagenweg, langs nieuwsgierige koeien naar het Zijkanaal naar Almelo, dat we via de Warminkbrug oversteken. Daarna wordt het wat saai, veel asfalt, strakke akkers en weilanden. Het is heerlijk wandelweer, de zon schijnt volop en we ritsen zelfs onze broekspijpen af.

Veel ‘marskramers’ komen we vandaag trouwens niet tegen. Landgoed Twickel maakt weer veel goed, als we denken het kasteel te zien, blijkt dat slechts het jachthuis te zijn. Het kasteel ligt buiten de route en krijgen we niet te zien. Bij de Noordmolen, een gerestaureerde oliemolen die bestemd was voor het persen van olie uit koolzaad en lijnzaad, aangedreven door het water uit de Oelerbeek, is het druk, alle bankje zijn bezet.

Net voor de A1 lopen we nog door een nat heideveldje. We verlaten het pad en lopen Borne in, naar het station. We hebben 37.400 stappen op de teller vandaag. We kopen een ijsje en wat te drinken en al snel komt de trein die ons in minder dan een half uur terugbrengt in Rijssen. Het is nog steeds droog en terug in het Fletcher Hotel, het is kwart over 5, bestellen we een droge, witte wijn. Vanaf vandaag zijn de terrassen weer open van 12 tot 6 uur, dus het kan nog net. Volgens de laatste voorspellingen gaat het vannacht en morgen regenen. We besluiten terug naar huis te gaan, weliswaar met een omweg om bij Guido een bakkie te doen. Het Marskramerpad maken we wel af als Duitsland weer voor ons open gaat en de zon schijnt.

Borne – Bad Bentheim