CUBA (2014)

Misschien is Cuba wel het laatste echte communistisch land in de wereld. De huidige president is Raul Castro, de jongere broer van Fidel Castro, de eerste president van Cuba na de val van dictator Batista. Raul is gematigder dan zijn broer, maar onder zijn leiding is toch ook maar zeer beperkt sprake van hervormingen. De propagandamachine draait nog steeds op volle toeren. Overal duikt het beeld van Ché en in mindere mate Fidel op. Bij entree van een stad of dorp en op pleinen wordt de bezoeker herinnerd aan de revolutie en haar helden. In alles kan je de hand van de communistische machthebbers zien. Het gevolg is een land met kleine verschillen tussen arm en rijk, minder corruptie. Desondanks is corruptie niet uitgebannen, gelet op de privileges van de top van de partij. Cuba is een land bevolkt door mensen die nauwelijks ambitie hebben, omdat het niet loont harder te werken dan strikt noodzakelijk.

De landschappen van oost naar west en van noord naar zuid zijn afwisselend. bergen met prachtige vormen, waarin een wijdvertakt stelsel van grotten is verstopt, vruchtbare vlaktes, met uitgestrekt suikerrietvelden, de bron van de Cubaanse rum, tropisch regenwoud, uitgestrekte moerassen, bevolkt door kaaimannen en stranden met koraalriffen. Daartussen liggen steden met een koloniaal karakter. Steden met vervallen herenhuizen en openbare gebouwen grenzend aan mooie rechtlijnige straten, bewoond door Cubaanse families, die de ganse dag rondhangen in de buurt van hun huis en waarin auto’s en bussen, zonder rem- en stuurbekrachtiging, uit de jaren 50, rondrijden. Het cultureel erfgoed is in verval. In een enkele stad is sprake van herstel.  Het meeste werk is/wordt verricht in Havanna, met het gevolg is dat veel bezienswaardigheden gesloten zijn.

Cuba is een land waar het verblijf bij de mensen thuis aangenaam, leerzaam en is naar westerse begrippen goedkoop. De drank is goedkoop, de sigaren, op straat, betaalbaar en goed en de zon schijnt volop. De Cubaan van nature opgeruimd, de vleesgeworden salsa. In Havana zien we muziek op straat en in de bars. Het ritme is spetterend. Daarbuiten is het stiller, minder expressief, alsof de mensen zich met hun lot verzoend hebben.

 

Mariel – Viñales

Viñales – Trinidad

Cienfuegos – Camagüey

Cayo Coco – Caibarién

 Varadero

La Habana