Schalkwijk – Goilberdingen

11 september 2014

Zoals altijd is het puzzelen hoe je van het eindpunt van een wandeltocht, waar je de auto parkeert, terugkomt bij het punt waar je de laatste etappe was gebleven. Vandaag met de trein van Culemborg naar Houten en de bus naar Schalkwijk. Vanaf de bushalte lopen we naar het begin van de etappe, een brug over de Schalkwijkse Wetering. Het is heerlijk weer. We ritsen zelfs de broekspijpen af.

Het pad loopt langs het Inundatiekanaal, dat haaks staat op de wetering door de polder. We steken het kanaal één keer over, om aan de overkant opnieuw het kanaal te volgen. Langs de kant staan kunstzinnige foto’s die de fantasie prikkelen. Aan de waterkant zitten vissers, die dromerig staren naar hun dobbers. Ze worden omgeven met een aureool van rust. Nabij Molenbuurt lopen we om het fort De Korte Uitweg heen.

Het fort wordt gerestaureerd. De uitspanning is reeds gesloten. In de winter is het fort het domein van de vleermuizen. We naderen de Lek, die we over de Lekdijk en door de, tot natuurgebied omgetoverde, uiterwaarden volgen tot Culemborg. Maar eerst lopen we langs een dijk, de Gedekte Gemeenschapsweg, waardoor je aan het oog van de vijand bent onttrokken en je wapens, munitie en voedsel kunt vervoeren, zonder dat het opgemerkt wordt. De wapens en de munitie hebben we maar thuis gelaten, alleen een mes aan de broekruim en een lunchpakket met soep in onze ransel hebben we bij ons.

Argeloos genieten we van de kunst, beeldjes links en rechts van het pad en kunst verwerkt in de restanten van de Waterlinie. De werken van de Waterlinie zijn een inspiratiebron voor veel kunstenaars die, door de projectorganisatie verantwoordelijk voor het herstel van de linie, de kans hebben gekregen hun visie te etaleren. Hierdoor is de aantrekkings- en verbeeldingskracht van het pad vergroot. Als we de Lek bereiken pauzeren we. Fort Honswijk gaat schuil achter het loof. Jammer. Gezeten op een verhoogde bank, speciaal ontworpen, genieten we van het uitzicht over de Lek met haar kribben, onze soep en broodjes. We lopen eerst over de smalle dijk, later door een kudde bonte koeien, in de uiterwaarden Rijn en Lek Steenwaard stroomopwaarts totdat we onder de spoorbrug door zijn. Met de pont steken we de Lek over. Grappig de loodsbootjes verbonden met de pont telkens te zien verplaatsen in het snelstromende water. Aan de overkant lopen we nu stroomafwaarts, opnieuw onder de spoorbrug door, langs een foeilelijk monument, opgericht na voltooiing van de brug. Als het buitendijks gebied verbreedt, verlaten we de dijk en lopen door de uiterwaarden, totdat we Fort Everdingen bereiken, waar we afbuigen naar het zuiden. Als we de Prijsseweg bereiken zoeken we onze auto op. In de verte zien we de Kogelvanger, een monstrueus betonnen bouwwerk, liggen.

Goilberdingen – Leerdam