Buren

5 mei 2012

Verontrust kijken we om ons heen. Ridder Alartlaan. Potverdorrie, we zijn terug in Buren, het startpunt van de tocht. We zijn geen meter opgeschoten. De regen valt loodrecht naar beneden. De lucht is inktzwart.

Het Kleine Rivierenpad, leest An voor, het staat in zwarte blokletters op een rood-witte markering, geplakt op een staander voor een verkeersbord. Ik heb mijn capuchon opgezet. De klep valt over mijn ogen. Ik houd het wandelboekje onder mijn jas, anders wordt het nat. Ongemerkt lopen we verkeerd. Dom! We vervolgen onze weg door de rood-witte aanwijzingen (van het Kleine Rivierenpad) op te volgen.

Vandaag is het Bevrijdingsdag. Als we uit de bus stappen zien we een optocht van motorvoertuigen uit de 2e wereldoorlog. In camouflage kleding of duffelse jassen, met dito snorren en zonnebrillen, zitten de eigenaren trots achter het stuur van hun voertuig. De (leger)leiding loopt zenuwachtig heen en weer. Na enkele commando’s zet de colonne zich in beweging. Door Buren lopen we over de wallen langs de Korne. Bij de oostelijke stadspoort steken we de brug over de Korne over en wandelen langs velden en boomgaarden Buren uit. Het gaat regenen. De lol gaat ervan af. Vandaag gelukkig een korte etappe, iets meer dan 11 kilometer.

We zijn chagrijnig. Verkeerd gelopen. Het is  nat en koud. Teleurgesteld druipen we af, trekken opnieuw door het dorpje, langs de verregende vrijmarktkraampjes van kinderen, afgedekt met vellen doorzichtig  plastic, op weg naar de bushalte. De bus komt ėėn keer per uur en is 10 minuten geleden vertrokken, lezen we op het bord bij de busthalte. Net als we ons  willen omdraaien komt de bus om de hoek. Vertraging. Opgelucht nemen we plaats in de verder lege bus. In Tiel staat bij het station de auto geparkeerd. We rijden met een onvoldaan gevoel terug naar Schiedam.

Erichem (Buren) – Pottum (Ochten)