Lake Nakuru, Baringo & Naivasha

5 juli 2005

In feite een verloren dag. Maar je moet forse afstanden overbruggen om veel te kunnen zien. De reservaten en meren liggen een flink eind uit elkaar en de wegen zijn doorgaans bar slecht. We rijden over onverharde wegen vol kuilen, die Simon, onze chauffeur, zo goed en zo kwaad mogelijk probeert te omzeilen. Op grote afstand zijn de auto’s, en dus ook onze truck, te zien door de grote stofwolken die ze al rijdend veroorzaken. De vegetatie links en rechts van de weg is dan ook bedekt onder een dikke laag stof.                                We blijven 2 nachten in Soi Safari Lodge. Het is wasdag. Je kunt de was voor weinig geld uitbesteden, maar dat brengt grote risico’s met zich mee. Het wasmiddel is namelijk groene zeep, de wasmachine het meer, een borstel de stenen en de wasdroger de zon.  Lake Nakura is zout, vol algen, krabjes en kleine (uitgezette) visjes. Op hoogtijdagen kleurt Lake Nakura roze door 2 miljoen flamingo’s. Roze als gevolg van het eten van de krabjes (de grotere soort). Langs de oevers grazen kuddes buffels, lopen apen, stuiven roedels impala’s uiteen en zien we het kolossale lijf van een witte neushoorn, dat traag voort sjokt. We lunchen op de Balloon Cliffs, met een adembenemend uitzicht op het meer.

6 juli 2005

De volgende dag moeten we vroeg op. Om 7 uur begint de wandeling. Schorpioenen (met eieren) en een slang. Ook tekst en uitleg bij de bijenkorven, die hangen in de bomen en de talrijke termieten-heuvels. Vooral het laatste is heel boeiend. Het is grappig je hand te steken in de schoorsteen en de warmte te voelen. Na de wandeling, maken we een boottocht op het meer. We zien tientallen exotische vogels, krokodillen en op land wild zoals de struisvogel. In het meer staan mannen met lachwekkende hengels te vissen. Ze staan tot hun middel in het modderige, bruine water. Het hoogtepunt is de ontmoeting met een familie nijlpaarden. Wat een kolossale beesten! Het slotakkoord wordt gevormd door visarenden, die de door ons gekochte vis oppakken uit het water.  Een adembenemend gezicht.

7 juli 2005

Breaking the news, CNN. Het is ‘s middags half twee. Multiple bombing in London Underground. Above and under the ground. Two deads and over 90 casualties.               In de loop van de dag loopt het aantal gewonden en doden fors op. De bomaanslagen worden opgeëist door El Kaida. Fanatieke moslims. “The fight against terrorism continues”, zegt Blair. Ik droom van een wereldleider die zich afvraagt: Waarom? Wat betekent het? Wat drijft deze mensen? Hoe overbrug ik deze kloof? Maar de man/vrouw met deze durf, moed, ontbreekt thans. Helaas. We hebben ons verplaatst naar Lake Naivasha, waar we rond lunchtijd arriveren. ’s Middags bezoeken we Crater Lake, groen van de algen. Leuk omdat je er tussen de impala’s, zebra’s, wilde zwijnen en giraffes doorloopt. De lodge is eenvoudig, klein, met bordpapieren muren. De meest eenvoudige lodge tot nu toe.

Masai Mara