Miami

11 april 2009

Het Bass Museum is een mooi gebouw met twee niet al te grote zalen met fraaie, oude kunstwerken en een tweede verdieping, maar die is gesloten in verband met de realisatie van een nieuwe tentoonstelling. We besluiten naar het strand te gaan. Op het strand, terwijl de zon schijnt, vallen we in slaap. Ik wordt wakker omdat het zachtjes regent. Even later stortregent het. Het onweert en de regen doet denken aan een tropische regenbui. Het wordt niet koud, ook niet als je nat wordt! In het hotel douchen we en trekken schone kleren aan. We hebben bier en knabbelgoed ingeslagen, die we op het bankje voor het hotel,met onze ruggen tegen het raam zodat we droog blijven, verorberen. De meiden arriveren per taxi, uitgedost op hun paasbest. We eten bij een Italiaan op Espanola Way. Leuke show, veel personeel, luizige bediening, schrijven met dubbele pen en zetten het verkeerde eten voor, maar wel lekker eten. ’s Avonds arriveren Elly en Germa.

12 april 2009

Stranddag. De zon schijnt onafgebroken. We verknetteren. Dagen later, in New York, voel ik het nog steeds. Water uit, zonnen, water in. Een windje zorgt voor verkoeling. Uit de wind, in de zon, is het bloedheet, bijna 30°. In de namiddag gaan we naar ons hotel, pakken onze tassen en koffer,  douchen, verkleden ons en drinken een borrel in afwachting van Karin, Denise, Elly en Germa. We lopen over Ocean Boulevard, The place to be. Zien en gezien worden is hier het credo. Mooie jongens en meisjes schuifelen voorbij. We lopen harder dan de poenige auto’s die stapvoets, mannetje aan mannetje, pronkend over de boulevard, langs de Art Deco-panden met uitpuilende terrassen, rijden. De mensen zijn vrolijk, uitgelaten en schaars, uitdagend gekleed. We eten bij de mexicaan van de eerste avond. We zijn getuige van de walgelijke truc van de hond, met een emmer en de dollar, begeleidt door een oude man op de fiets. We drinken koffie bij Starbucks, een geweldig concept, een trendy koffiehuis waar je rond kunt hangen in loungebanken en stoelen of op je laptop kunt werken aan een tafeltje. Karin heeft Elly en Germa verleid met een taxi. Eenmaal buiten houdt zij professioneel een taxi aan, opent de deur en verdwijnt bijna zonder gedag te zeggen, met de taxi  de warme nacht in. Door tussenkomst van Elly, neemt ze alsnog vluchtig afscheid en verdwijnt ze zonder om te kijken, op weg naar een nieuw avontuur. Ontdaan lopen we naar ons hotel. Ik zet de wekker, het is al laat, half 12 en om 6 uur moeten we op. Maar het afscheid laat mij niet los en ik lig nog lang te woelen in de warme kamer, met een airco die teveel lawaai maakt, alvorens ik in slaap val. Hoe bedoel je “koetjes en kalfjes”? Hoe bedoel je “gezelligheid”?

New York