Andenne – Bois-de-Villers

30 december 2009                                                                                                              Andenne – Fonds des Wartet

Het regent als we opstaan. Tegen de tijd dat we onze intrek nemen in La Maison Bothy, Pont de Pierre 124, 5500 Drehance, regent het nog steeds. We staan half 8 op, kleden ons aan, maken ontbijt en lunch en zetten koffie. We vertrekken tegen half 10. De reis verloopt vlot, géén file. We hebben tussen half 12 en 12 uur afgesproken met Rob. Om 10 over half 12 zijn we elkaar op de afgesproken plaats. In één auto rijden we naar Andenne en parkeren voor de kerk. We pakken de draad weer op en lopen door Andenne naar de Maas. We volgen de Maas en steken bij Sclaigneau de Maas over naar Vezin. Het water staat hoger dan van de zomer. Bij Vezin gaan we omhoog en bereiken de hoogvlakte. We lopen langs het rommelige erf van Ferme “Montinigue”, met zijn vervallen schuren en tientallen verroeste, verouderde landbouwmachines Plots staan we vóór de vanochtend achter gelaten auto. We zijn bijna drie uur onderweg geweest. De temperatuur is ca. 8º C. We zijn veel té warm gekleed. Morgen wordt het kouder.

31 december 2009                                                                                                                                    Fonds des Wartet – Namen

Het jaar loopt op het einde. De bewolking hangt laag. De lucht is grijs, grauw. Het miezert. De temperatuur is net boven nul. Als we de wandeling voortzetten waar we gisteren zijn geëindigd, is het droog. Het blijft droog totdat we in Namen zijn. Zompend door de vette klei trekken we door het Forêt Dominiale de Marche-les-Dames. We laten de Abdy Notre Dame du Vivier rechts liggen en trekken door het terrein van de Belgische commando’s. Het bos biedt alles wat een pelgrim op een winterse wandeling wenst. De kleuren zijn gebronsd, met hier en daar felle fluoriserende groentinten. In het bos zijn her en der houthakkers aan het werk. We ruiken het vers gehakte hout. Als we het bos uitkomen lopen we tegen de Maas aan, die we stroomopwaarts, er staat een stevige stroming, volgen richting Namen, door Beez, een voorstad van Namen. Over de Pont des Ardennes lopen we Namen in. Het is druk in de stad. De winkels en straten zijn feestelijk versierd en verlicht. In de winkels doen de mensen hun laatste inkopen voor oudejaarsavond. Er zijn veel delicatessenwinkels. Rob wordt schichtig in de stad. De drukte en feestverlichting boezemen hem angst in. Het illustreert een verdrongen verlangen naar gezelligheid. We drinken koffie met taart en eten een broodje paté. In Namen kopen we de Topo Guide du Sentier de Grande Randonneée, Tour de l”Entre-Sambre-etc. Meuse, GR 125. Volgens de eigenaar van de in reisboeken gespecialiseerde boekwinkel, volgt het Jacobspad, even buiten Namen, de GR125 tot Vierves-sur-Viroin.

1 januari 2010                                                                                                                                Namen – Bois-de-Villers

Een nieuw jaar! Wat zal het jaar ons brengen? In ieder geval verliep Oud & Nieuw niet zoals we verwacht hadden. Noem het maar een botsing van karakters, een strijd om de aandacht. In ieder geval was het buitengewoon gênant, vervelend. Het gedrag van Rob is meer dan aanstootgevend. Hij provoceert om het provoceren. Maar van een confrontatie met zijn eigen gedrag (opvattingen) raakt hij in paniek. Niet alleen 2009 liep op zijn eind!
We vertrekken laat. We volgen het pad de stad uit langs de Maas. Ter hoogte van Belvedere lopen we in westelijke richting en laten de Maas achter ons liggen. Op een goed moment zijn we elke aanwijzing kwijt en na grondige studie van de kaart, slagen we er in na 1½ kilometer de route weer op te pikken. We volgen de rood/witte aanwijzing nu trouw. De route slingert door het land, de bossen en de kleine dorpjes. De sneeuw maakt het spectaculair. We lopen stevig door. De groep is door de gebeurtenissen van de afgelopen 24 uur uit elkaar geslagen. De uitzichten zijn wijds en mooi. We houden de pas er flink in, zodat de kou alras verdwenen is. Het is heerlijk buiten te zijn. Tevreden bereiken we de onder een dun laagje poedersneeuw bedolven auto.

Bois-de-Villers – Dinant